Ζαλοκώστας, Γεώργιος

(Συρράκο, Ήπειρος 1805 – Αθήνα 1858). Ποιητής και αγωνιστής του 1821. Σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, στο Λιβόρνο, όπου υπήρχε ακμαία ελληνική παροικία (κυρίως Ηπειρώτες) και πολλοί οπαδοί του Ρήγα (αργότερα έγινε και αυτός θαυμαστής της δράσης του Φεραίου). Με την έναρξη της Επανάστασης, έφηβος ακόμα, επέστρεψε στην Ελλάδα για να πάρει μέρος στον Αγώνα, εγκαταλείποντας τις νομικές σπουδές που είχε ήδη αρχίσει. Πολέμησε με γενναιότητα σε πολλές μάχες. Στα διαλείμματα του πολέμου έγραφε ποιήματα, που τα απήγγειλε στους συναγωνιστές του. Μετά την απελευθέρωση υπηρέτησε ως αξιωματικός του οικονομικού σώματος του στρατού. Η συμμετοχή του, όμως, σε μια συνωμοσία εναντίον των Βαυαρών αξιωματικών και υπέρ της παραχώρησης συντάγματος τον εμπόδισε να σταδιοδρομήσει. Πιστός στα ιδανικά του ‘21, τραγούδησε με προσήλωση την ηρωική εκείνη εποχή (Μεσολόγγιον 1851, Αρματωλοί και κλέπται 1853), γι’ αυτό τα πατριωτικά του ποιήματα (μακρόπνοα και μακρόσυρτα επικολυρικά έργα) συγκινούσαν το κοινό. Για μια περίοδο μάλιστα, είχε στηθεί στο ίδιο βάθρο με τον Σολωμό και τον Βαλαωρίτη. Εκτός από τα πατριωτικά του ποιήματα, γραμμένα στην καθαρεύουσα, έγραψε και λυρικά στη δημοτική, επηρεασμένος από την Επτανησιακή σχολή· αυτά είναι που αντιστάθηκαν περισσότερο στον χρόνο. Στην καθαρεύουσα μετέφρασε και μερικά ποιήματα της ιταλικής λογοτεχνίας.